யானை, புலி மற்றும் அலைபேசி

சஷி தரூர் - தற்போதைய மத்திய வெளியுறவுத்துறை இணை அமைச்சர். முன்னாள் வெளியுறவுத்துறை உயர் அதிகாரி - ஐக்கிய நாடுகள் சபையில் முக்கிய வேலை பார்த்து, UN-Secretary General பதவிக்கு ஆசைப்பட்டு, நிறைவேறாமல் போனதைக் கடந்து வந்தவர். கேரளா மாநிலத்தைச் சேர்ந்த இவர் ஒரு புத்தகம் எழுதியிருக்கிறார் –

the Elephant, the Tiger & the Cellphone என்ற தலைப்பில்

சென்ற வாரம் பரோடாவிலிருந்து வேலை மாறி சென்னை சென்ற என் nephew (மருமகன் என்றால் என்னோட யூத் இமேஜ் என்னாவது?) விமானத்தில் எடை அதிகமாவதைப் பற்றி கவலைப்பட்ட போது, என்னாலான சிறிய உதவி என்று இந்தப் புத்தகத்தை அவனிடமிருந்து ...அதென்ன...லபக்கிவிட்டேன். இருபத்தொன்றாம் நூற்றாண்டில் இந்தியா பற்றிய சிந்தனை என்று பொத்தாம் பொதுவாக இந்தப் புத்தகத்தைப் பற்றி (படிக்காமலேயே) சொல்லலாம் என்று நினைக்கிறேன். சஷி தரூரின் பல காலக் கட்டுரைகளால் நிரம்பிய இந்தப் புத்தகத்திலிருந்து அவ்வப்போது சிலவற்றை எழுதலாம் என்று நினைக்கிறேன்.

இதில் நிறைய அனுகூலங்கள்: பதிவெழுத மேட்டர் கிடைக்கிறது; கற்பனை வறட்சி பற்றி கவலைப்பட வேண்டாம்; எதிர் வினைகள் வந்தால், 'அதானே, இது என் கருத்து இல்லை சார்/மேடம்' என்று சொல்லி நழுவலாம்; 'மொழியாக்கம்' ஸ்பெஷலிஸ்ட் என்று போர்டு போட்டுக்கொள்ளலாம்.

இனி Over to Mr.Sashi.

முன்னுரை: ஏன் இந்தியா முக்கியமாகிறது?

2007 ஆகஸ்ட் 15 அன்று சுதந்திர இந்தியாவுக்கு அறுபது வயதானது. இருபத்தொன்றாம் நூற்றாண்டு இந்தியாவுக்கு என்ன வாய்ப்புகள் தரவிருக்கிறது? இந்தக் கேள்விக்கான பதில் ஏன் அவசியமாகிறது?

பிரித்தானிய வரலாற்றாளர் E.P.தாம்சன் அவர்களின் கூற்றுப்படி "இந்தியா, எதிர்கால உலகின் மிக முக்கியமான நாடாகும்". நான் இத்தகைய தீர்ப்பைச் சொல்ல முடியாவிடினும் பத்து வருடங்கள் முன்னர் எனது 'இந்தியா - நள்ளிரவிலிருந்து நூற்றாண்டு வரை' என்ற புத்தகத்தில் இருபதாம் நூற்றாண்டில் இவ்வுலகம் எதிர்நோக்கும் மிக முக்கியமான விவாதங்களின் நாற்சந்திகளில் இந்தியர்கள் நிற்பதைக் கண்டேன்.


உணவா - விடுதலையா என்ற விவாதம்: ஜனநாயகம் ஏழ்மையைப் போக்கும் சாதனங்களைத் தர வல்லதா அல்லது அதன் கட்டுவிக்கப்பட்ட திறமையின்மைகள் வேகமான வளர்ச்சியைத் தடை செய்கிறதா? ஒரு வளரும் நாட்டுக்கு அரசியல் ஸ்திரத்தன்மை இல்லாத, தற்காலிக கூட்டணியாட்சி முறை ஒத்து வருமா? இன்றைய தலைமுறை பொருளீட்டுவதில் மட்டும் நாட்டம் கொள்ளும் சூழலில், அரசியல் சுதந்திரம் ஒரு தேவையற்ற கவனச் சிதறல் எனலாமா?

மையக்கட்டுப்பாடா மாநில சுயாட்சியா விவாதம்: நாளைய இந்தியா ஒரு வலுவான மைய அரசால் - மொழி, சாதி, பிராந்திய விடயங்களால் துண்டாகும் போக்கினைக் கட்டுப்படுத்தும் ஆளுமையுடைய அரசால் - ஆளப்பட வேண்டுமா அல்லது மையக்கட்டுப்பாடு இல்லாத அரசே சிறந்ததா? ஆண்டிப்பட்டியையும், அருணாச்சலப் பிரதேசத்தையும் பாதிக்கும் ஒவ்வொரு முடிவும் டில்லியில் தான் எடுக்கப்பட வேண்டுமா?

பன்முகமா, அடிப்படைவாதமா என்னும் விவாதம்: பல இனக்குடிகள் இருக்கும் நாட்டில் அரசியல் சாசனத்தில் உருவாக்கப்பட்ட (மேற்கத்திய நாடுகளின் கவர்ச்சியில் ஏற்பட்டது என்று தாக்கப்படும்) மதற்சார்பின்மை இன்றியமையாததா அல்லது இந்தியா, மற்ற பல மூன்றாம் உலக நாடுகள் போல, ஏறக்குறைய நம் எல்லா அண்டைநாடுகள் போல, நம்முடைய பிரத்யேக மத அடையாளத்துடன் திகழ்வதில் நாட்டம் செலுத்த வேண்டுமா?

கோகோ-கோலாநைசெஷன் விவாதம் அல்லது உலகமயமாக்கலா சுயச்சார்மையா விவாதம்: நாற்பது ஆண்டுகளாக தன்-நிறைவு என்னும் தாரக மந்திரத்தைக் கடைப்பிடித்த இந்தியா உலகப் பொருளாதாரத்திற்கு தன் கதவுகளை இன்னும் திறக்க வேண்டுமா அல்லது மேற்கத்திய நுகர்வுக் கலாசாரம் அதன் ஊடே, அனுமதிக்கவே தகாத சீரழிவுகளை இந்திய சமுதாயத்தில் கொணருமா?
MTV யின் கேடுவிளைவிக்கும் மோகவலையில் இருந்து நம் இளைஞர்களைப் பாதுகாக்க, வேலிகளை உயர்த்த வேண்டுமா?

நான் என்னுடைய புத்தகத்தில் சொல்லாத ஐந்தாம் விவாதமும் இருக்கிறது. என்னுடைய அப்போதைய எஜமானர்களான ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் கட்டுப்பாட்டுக்கு மதிப்பளித்து அதை எழுதவில்லை. துப்பாக்கியா-நெய்யா (Guns vs Butter) என்னும் விவாதம்: தேசப்பாதுகாப்பு செலவா அல்லது வளர்ச்சிக்கான நிதியா என்னும் விவாதம். பயங்கரவாதத்தின் புது அச்சுறுத்தல்களுடனும் புதுப்பிக்கப்படும் அணு ஆயுதப் போரின் சாத்தியங்களிலும் தொடங்கிய இருபத்தொன்றாம் நூற்றாண்டில் தற்போது இராணுவப் பாதுகாப்பு (அயல் தாக்குதலிலிருந்து காப்பாற்றுவது)அவசியம் என்பவர்களுக்கும் மனிதப் பாதுகாப்பே (பசிப்பிணியிலிருந்தும், வாழ்வில் நம்பிக்கை இழந்த நிலையிலிருந்தும் விடுதலை) அத்தியாவசியம் என்னும் குழுவினருக்கும் கொள்கைப் போர் மூண்டு கொண்டிருக்கிறது. போதிய பாதுகாப்பு இல்லாமல் ஒரு நாடு தன்னிச்சையாக வளர்ச்சி காண முடியாது என்னும் வாதத்தை மறுக்க முடியாது எனினும் வளர்ச்சி இல்லாத நாட்டுக்கு எதற்கு பாதுகாப்பு என்னும் வாதத்தையும் மறுக்க இயலாது.

மேற்கூறிய அனைத்தும் வெறும் அறிவுஜீவித் தனமான விவாதங்களல்ல. இவை தேசிய, உலக அரங்குகளில் அரங்கேற்றப்படுபவை. நாம் இப்போது எடுக்கும் முடிவுகள் இருபத்தொன்றாம் நூற்றாண்டில் எத்தகைய இந்தியாவை நம் குழந்தைகள் சுவீகரித்துக் கொள்வார்கள் என்று நிர்ணயிக்கும். இந்த நூற்றாண்டின் துவக்கத்தில் இந்தியர்கள் உலக மக்கட் தொகையில் ஆறில் ஒரு பங்கு இருந்ததால், இந்த முடிவுகள் உலகம் முழுதும் எதிரொலித்துக் கொண்டே இருக்கும்.

இப்ப மீண்டும் நான். என்ன? மண்டை காயுதா? முன்னுரை கொஞ்சம் இறுக்கமான மொழியில் தான் இருக்கிறது. போகப் போக ..... நீங்கள் இந்த மொழிக்குப் பழகி விடுவீர்கள். எவ்வளவு பதிவுகள் நமீதா இடுப்பு, சச்சின் கவர் டிரைவ், அனுஜன்யா கவிதைகள், தமன்னா ஸ்டில்ஸ் என்று அதி முக்கிய விஷயங்கள் படிக்கிறோம். கொஞ்சம் ஓய்வெடுக்க இந்த மாதிரியும் படிக்கலாமேன்னு.....

இனி அடுத்த வாரம் பார்க்கலாம். வர்ட்டா?