நாகார்ஜுன் வலைத் தளத்தில் புலிகள் பற்றி ஜோர்ஜ் லூயி போர்ஹெ எழுதியிருந்ததைப் படித்தேன். உங்களுக்கு எப்படி என்று தெரியவில்லை. எனக்குப் புலிகளைப் போல மனதை ஆக்கிரமிக்கும் விலங்கு வேறெதுவும் இல்லை. யானையும் மிகப் பிடிக்கும். ஆயினும், இந்தப் பதிவு யானைகளைப் பற்றி இல்லாததால், இனி புலிகள் மட்டுமே.
புலியின் நடையில் இருக்கும் கம்பீரம் வேறெந்த விலங்கிடமும் இல்லை. மிகப் பெரிய உருவம். ஊடுருவும் கண்கள். வசியம் செய்யும் உடல் வரிகள். பிரத்யேகமான மஞ்சளாரஞ்சு/ கருப்பு நிற உடல். திருவனந்தபுரம் மிருகக் காட்சி சாலையில் பாதுகாப்பான தூரத்தில், திறந்த வெளியில் ஐந்தாறு புலிகளைப் பார்த்தது நினைவு இருக்கிறது. அப்போது பறவைகளைக் கவனிப்பதில் நாட்டம் மிகுந்திருந்த பருவம் என்பதால், அந்தப் புலிகள் அவ்வளவு வசீகரிக்கவில்லை. பிறகு என் பெங்களூர் தினங்களில் வந்து போகும் நண்பர்/உறவினர்களைக் கூட்டிச் செல்லும் தலங்களில் பன்னர்கட்டா தேசியப் பூங்கா பிரதான இடம் வகித்தது. அதனால், புலிகளை அவற்றின் இருப்பிடத்தில், சௌகரியமான வண்டிகளுக்குள் அமர்ந்து கொண்டு அருகில் பார்க்க முடிந்தது. மிக அரிதாக ஒரு முறை ஒரு புலி என்னைக் குறிவைத்து முறைத்தது. நிஜமாகவே அதன் கண்கள் என்னவெல்லாமோ சொல்லிய உணர்வு. அதற்காகவே மீண்டும் செல்லும் உத்தேசமும் இருந்தது.
ஒரு முறை ஒரு பெரியவர் தனது பேத்தியுடன் இந்த பன்னர்கட்டா பூங்காவில் புலி safari சென்றார். அந்தப் பெண் குழந்தைக்கு நான்கோ ஐந்தோ வயது. இவர் விளையாட்டாக அந்தக் குழந்தையைத் தூக்கிப் பிடித்து புலியின் திசையில் காண்பிக்க, அந்தப் புலி எப்போது, எப்படிப் பாய்ந்து, அந்தக் குழந்தையைக் கவ்விச் சென்றது என்பது யாருக்கும் முற்றிலும் புரியாத மர்மம். அந்தப் பெரியவர் வண்டியிலிருந்து வெளியே வர முயன்றதை மற்றவர்கள் தடுத்து விட்டனர். மாண்ட சிறுமி, கொன்ற புலி இவற்றின் முகங்கள் மறந்து போனாலும், வாழ்வின் அனைத்தையும் சில வினாடிகளில் தொலைத்து விட்ட பெரியவரின் முகம் இன்னமும் எனக்கு ஞாபகம் இருக்கிறது.
போர்ஹெயைப் பற்றியும், குறிப்பாக அவருடைய புலிகள் பற்றியும் எனக்கு எஸ்ராவின் 'விழித்திருப்பவனின் இரவு' புத்தகக் கட்டுரை மூலம் தெரிய வந்தது. அதில் வரும் சில வரிகள்:
ஏற்கனவே என் தளத்தில் சில ஈழச் சார்புப் பதிவுகள். இப்போது புலிகள் பிடிக்கும் என்று வேறு சொல்கிறேன். இந்த வார நட்சத்திரம் வேலன் "எழுதப்பட்ட ஒவ்வொரு வார்த்தைக்கும் எழுதியவரே பொறுப்பாளர்; எழுதியவன் இறந்துவிட்டான் - பிரதி மட்டுமே பேசுகிறது என்று பி.ந.ஜல்லி அடிக்க முடியாது;" என்று பீதி ஏற்றுகிறார். ஆதலால், இப்போதைக்கு புலிகளுக்கு ஓய்வு கொடுப்போம், அவை மீண்டும் வரும்வரை (ஆஹா என்ன ஒரு குறியீடு!).
அடுத்தது கவிதைகள். ஹலோ, ஓடாதீர்கள். உங்களுக்கே தெரியும், நான் ரொம்ப நாட்களாக கவிதைகள் 'பற்றியும்-பற்றாமலும்' இல் எழுதவில்லை. மேலதிகமாக, என் கவிதை பற்றி ஒன்றும் சொல்ல மாட்டேன் என்றும் உறுதி அளிக்கிறேன்.
சுந்தர் ஏற்கெனவே எழுதிவிட்டார். இருப்பினும், சொல்ல விழைவது நந்தா என்னை மிகவும் கவருகிறார். கவிஞர்கள் என்றாலே உங்களுக்குள் தோன்றும் 'மூன்று நாள் தாடி; மென் சோகம்; சமயங்களில் சிறுபத்திரிகைகள் தூங்கும் ஜோல்னாப்பை; தனிமை மற்றும் வானம் பற்றி நிறைய எழுதும் ஜீவன்கள்' என்ற பிம்பத்தை சற்று விலக்கி, ஒரு modern, uptodate, மென்பொருள் யுவனுடன் பேசும் உணர்வைத் தரும் இவர் கவிதைகள். சுட்டி கொடுத்தால் பக்தியுடன் உடனே செல்லும் ஜாதி நீங்கள் யாரும் இல்லை என்பதால், சில கவிதைகளை இங்கேயே கொடுக்கிறேன். (என் தளத்தில் நல்ல கவிதைகளே வருவதில்லை என்ற புகாரும் யாரும் சொல்ல முடியாது)
என் தலைக்குள் ரோஜா
என் மூளை ஒரு ரோஜாப் பூவாகிப் பூத்த வேளை
நான் கடவுள் இருக்கிறாரா என யோசித்துக் கொண்டிருந்தேன்
நீங்கள் என்னை அழிக்க வரும் போதும்
நான் எதிர்க்கவில்லையென்றால்
என் கை ரோஜாப்பூ பறித்துக் கொண்டிருக்கும்
நான் முட்களைப் பற்றிக் கவலைப்படுவதேயில்லை
அவை என்னைக் குத்திக் கிழித்தால்
என் ரோஜாப்பூ இன்னும் சிவந்துவிடுமே
கவிதை புரியவில்லை என்ற டெம்ப்ளேட் பின்னூட்டத்துடன் கொலைவெறியுடன் அலைபவர்களுக்கும், அவர்களைத் திருப்திப்படுத்தவென்றே உலகில் உய்வித்த காதல் கவிதை கவிஞர்களையும் வலிக்காமல் பகடி செய்யும் கவிதை இது:
அந்தச் சிரிப்பு என்னும் சிவப்புக் கம்பள விரிப்பு தானே
என்னை உன் இதய தேசத்திற்கு வரவேற்றது
உயர்ந்தவள் நீ
ஒப்பீடுகளால் இன்னும் உயர்ந்தாய்
உவமைகளைத் தேட வைக்கும் அழகு உன்னுடையது
உவமைகளே கூற முடியாது அழகு உன்னுடையது
நீ வந்து தட்டும் போதெல்லாம்
என் கதவுகள் பூ பூப்பதும்
நீ வார்த்தைகளைக் கொட்டும் போதெல்லாம்
அவை என்னுள் கவிதைகளாகவே விழுவதும்
நீ எனை விட்டுப் போகும் போதெல்லாம்
அக்கவிதைகள் சொல் உதிர்ப்பதும்
வேடிக்கையான இந்நிகழ்வுகள் என் வாழ்வில்
வாடிக்கையாகிவிட்டன
கவிதையின் தலைப்பு என்ன தெரியுமா? - "ஒரு User Friendly கவிதை"
ஒரு அறிவியல் புனைவு கவிதை:
கனவு பூமியும் Neuron Networkக்கும்
செவ்வாய் கிரகத்தில்
என் புதுமனை புகுவிழா நாளின் இரவில்
பல்லியின் சப்தம்
பழுதுபட்ட கால எந்திரத்தில்
என் கால்களுக்கு இடையே
ஓடும் கரப்பான்பூச்சி
அரை மணியில் தயாராகிவிட்டது
என் புற்று நோய்க்கான டிசைனர் ட்ரக்
அந்த எழவெடுத்த மருத்துவரின்
ப்ரிஸ்க்ரிப்ஷன் கையெழுத்து தான் புரியவில்லை
பூங்கா மூடும் நேரம்
என் க்ளோனிங் காதலியை சந்திக்கும்
என் க்ளோனிங் நான்
கவனிக்கும் நான்
ஒரு ஒளி வருடத்திற்குப் பிறகு கிடைத்த
என் காலி டைரி
யாத்ராவுடன், நந்தாவும் மிக வலுவுடன் சிபாரிசு செய்யப்படுகிறார்.
